21 Aralık 2010 Salı

Bir Çığlığın Sessizliği



Bir çığlığın sessizliğidir,
Derin suların dinginliği
Kararan kayalarında
Derin suların dingilliği
Çatlatır yüreğinde korkunun tohumunu
Çünki sensizlik en büyük ustadır.
Düşü gerçeğe dönüştürüverir apansız
Isırır bir hançerin yılan dili gibi çatallaşan çeliği
Sonra yanlızca öyküler kalır.
Ve sen onu yaşarsın çaresiz
Dirhem dirhem tartılmaz ki dostluk
Yaşanmaz ki vermesini bilmeden
Damla damla birikirken birşeyler
Boş bir tapınakta birden
Çalar gibi olur çanlar
Ve yaşamın hesabını
Veremezsin bir türlü
Sonra boğuntular sessiz haykırışlar
Karanlık sokaklara çeker seni
Çanlar beyninde asılı duran
Madeni bir gökkubbedir artık
Kulaklarına balmumu da akıtsan
Delecek beynini bu çığlığımsı sessizlik.
Ve bu katran gibi yanlızlık
 

Ahmet TELLİ

Hiç yorum yok: